nie wąchać [powąchać] prochu
- nie wąchać [powąchać] prochu
nie wąchać [powąchać] prochu {{/stl_13}}{{stl_33}}'nie uczestniczyć jeszcze w walce, nie brać udziału w bitwie':{{/stl_33}}{{stl_10}}Pojęłam strach żołnierza, co nigdy nie wąchawszy prochu, pierwszy raz znalazł się pod obstrzałem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
wąchać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wąchaćam, wąchaća, wąchaćają, wąchaćany {{/stl 8}}– powąchać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wciągać powietrze do nosa dla poznania zapachu czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
proch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} materiał wybuchowy miotający, łatwo zapalny, stosowany jako źródło energii ruchu pocisków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proch strzelniczy. Nabić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… … Słownik frazeologiczny
proch — m III, D. u; lm M. y 1. zwykle blm «materiał wybuchowy miotający, mało wrażliwy na bodźce mechaniczne, łatwo zapalny, spalający się powierzchniowo bez detonacji» Proch strzelniczy. Nabić, naładować broń prochem. ∆ techn. Proch bezbłyskowy, proch… … Słownik języka polskiego